علی اکبر گلشن آزادی

گلشن آزادی، علی اکبر

قرن: ۱۴ (۱۳۵۳-۱۲۸۰ ش)

روزنامه‌نگار، نویسنده و شاعر، متخلص به گلشن. در تربت حیدریه به دنیا آمد. وى ابتدا به تحصیل فارسى و عربى پرداخت اما به علت فوت پدر نتوانست به تحصیل ادامه دهد در نتیجه به تجارت روى آورد. پس از مدتى به علت علاقه فراوان به شعر و ادبیات و به منظور فراگرفتن رموز شعر و ادب به خدمت میرزا محمدحسین سهیلى و احمد بهمنیار رسید و از محضر آنها سود جست و دیوان شعرى در پنج هزار بیت تنظیم کرد.

در ۱۲۹۸ شمسی به مشهد رفت و در آنجا ابتدا مدیریت داخلى روزنامه‌ى «مهر منیر» و مدیریت روزنامه‌ى «شرق ایران» را بر عهده گرفت و در ۱۳۰۱ ش روزنامه‌ى «فکر آزاد» را - که صاحب امتیازش احمد بهمنیار کرمانى بود - بنیان نهاد. در ۱۳۰۴ شمسی امتیاز روزنامه «آزادى» را گرفت و سالهاى متمادى بدون وقفه به انتشار آن پرداخت.

على اکبر گلشن پس از انتشار این روزنامه به گلشن آزادى معروف شد. وى در امور خیریه و ملى و فرهنگى مانند خدمت در هیئت مدیره‌ ى شیر و خورشید سرخ مشهد، عضویت شوراى عالى فرهنگ خراسان و عضویت انجمن آثار ملى سابقه خدمت داشته است. او در مشهد درگذشت.

از دیگر آثار وى: «گلشن آزادى»؛ «گلشن ادب» که شامل شرح حال شعراى خراسان مى‌باشد؛ «داستان‌ها و دستان‌ها»؛ «در طهران چه دیدم و چه شنیدم»؛ مثنوى «شاهان وارون بخت» بر وزن «مخزن الاسرار» نظامى؛ مثنوى «گلشن شوق» بر وزن «هفت پیکر» نظامى؛ «داستانها از باستانها»؛ «صد سال شعر خراسان».

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۵، ص۸۰.